ახლა, 21-ე საუკუნეში, დროა შევქმნათ აქსიომების, თეორემების და მათემატიკური ჭეშმარიტი გამონათქვამების სისტემა, სადაც გამოჩნდება მათემატიკის ზოგადი თეორიის ბნელი ადგილები, რითაც მოგვეცემა შესაძლებლობა ნახსენები ბნელი ადგილების განათებისა. მათემატიკური გამონათქვამი შეიძლება იყოს ჭეშმარიტი ან მცდარი. მათემატიკური გამონათქვამი აქსიომაა, თუ მისი ჭეშმარიტება დაუმტკიცებლად მიიღება. მათემატიკური გამონათქვამი თეორემაა, თუ მისი ჭეშმარიტება დამტკიცებულია. მათემატიკური გამონათქვამი მათემატიკური ჭეშმარიტი გამონათქვამია, თუ ის ჭეშმარიტია, მაგრამ დამტკიცებული არარის. მათემატიკური გამონათქვამი მათემატიკური მცდარი გამონათქვამია, თუ ის ჭეშმარიტი არ არის. აქსიომების, თეორემების და მათემატიკური ჭეშმარიტი გამონათქვამების სიმრავლე წარმოადგენს დალაგებულ სიმრავლეს გამომდინარეობის მიმართებით. ამის შემდეგ დალაგებული სიმრავლეთა თეორიის გამოყენებით ჩვენ შეგვიძლია ბნელი ადგილების განათება, ე.ი. ამ სისტემის ბნელ ადგილებში შეგვიძლია ვარაუდით ჩავსვათ მათემატიკური გამონათქვამები და შევამოწმოთ მათი თავსებადობა მოცემულ სისტემაში, თუ წინააღმდეგობა არ მივიღეთ, მაშინ მას მივიღებთ როგორც თეორემას, წინააღმდეგ შემთხვევაში ბნელ ადგილებში მათემატიკურ გამონათქვამებს ვცვლით და ვაგრძელებთ პროცესს მანამ, სანამ არ მივიღებთ სასურველ შედეგს. ჩემი აზრით, ამ უნივერსალური მეთოდით, შესაძლებელია მათემატიკის ზოგადი თეორიის სრულყოფა.
ველი კომენტარებს ემზარ პაპავა
|